Polska opowieść, osadzona w latach 1811–1812, rozgrywa się na Litwie.
Fabuła filmu opowiada o rodzinie dwóch rodzących się polskich szlachciców: rodzin Soplica i Horeszko. Zaczyna się, gdy Jacek Soplica zakochuje się w Ewie Horeszko. Odwiedził ją w domu Horeszko i chociaż go polubili, tata nie pozwolił mu się z nią ożenić, więc wyszła za kogoś innego.
3 maja 1791 r. Polski parlament uzyskał liberalną konstytucję. Ci, którym się to nie podobało, spotkali się na Targowicy i przy pomocy Rosjan i zaatakowali zwolenników Konstytucji, w tym starszego Horeszkę, który walczył w obronie swojego zamku. W walce w ataku rosyjskim Jacek Soplica zobaczył Horeszkę i zabił go. Rosjanie deportowali Ewę i jej męża na Syberię, gdzie również zginęli. Ich córka, Zosia, pozostała pod opieką rodziny Soplica. Następnie zamek Horeszko stał pusty, strzeżony tylko przez zarządcę Gerwazy. który szukał zemsty przeciwko Jackowi Soplici.
Jacek ożenił się, ale jego żona zmarła i wyjechał do Legionu Polskiego. Składał się z ochotników, którzy widzieli w Napoleonie jedyną potęgę wojskową, która może doprowadzić do wyzwolenia Polski. W 1807 r., Po pokonaniu Prus pod Jeną, Napoleon utworzył Księstwo Warszawskie z polskich prowincji, które Prusy anektowały 11 lat wcześniej.
Akcja wiersza rozpoczyna się od powrotu młodego Tadeusza ze studiów do Soplicowa i niespodziewanego spotkania z Zosią. Hrabia, odległy krewny rodziny Horeszko, jest jednym roszczeniem, a rodzina Soplica drugim.
Akcja toczy się głównie w dwóch fabułach. Jeden jest osobisty i romantyczny, z pewnym humorem. Inna historia to spór między Soplicą a Horeszką, napędzany obecnie głównie przez rywalizację między Gerwazami a Protazami.
Pod koniec opowieści w 1812 roku i przybyciu Wielkiej Armii Napoleona, jej polskie jednostki i Tadeusz, obecnie oficer kawalerii, udają się do Moskwy. Poczucie wolności, które przenika powietrze na weselu Zosi i Tadeusza, jest ulotne. Film kończy się, jak się zaczęło, wieloma bohaterami, obecnie emigrantami w Paryżu, słuchającymi Mickiewicza, gdy czyta ze swojego wiersza o ojczyźnie, do której nie mogą wrócić.
Mam nadzieję, że to pomoże, błogosławiony dzień! Poza tym nie mówię po polsku, więc jeśli to brzmi dziwnie, to dlatego, że zostało przetłumaczone z Tłumacza Google. :-)
